Geluksmomentjes zitten in de kleine dingen

Marije & Raymond verbouwen een deel van de gymzaal in de Bovenboog tot een heerlijke ruime woning. “We liepen heel toevallig tegen het project de Bovenboog aan. Een vriend van ons was geïnteresseerd en vroeg aan Raymond of het wat was. Wij hadden een heel fijn huis in Amstelveen en hadden eigenlijk geen plannen om daar weg te gaan, maar vonden dit wel een héle leuke mogelijkheid. Uiteindelijk heeft onze vriend zich niet aangemeld en wij wel.

Vanaf het moment dat we te horen kregen dat we JW13 toebedeeld kregen, zijn we direct vol enthousiasme achter de computer gekropen om alle mogelijkheden voor de indeling van die woning te maken. We hadden een heel plan gemaakt. Later kregen we de mogelijkheid om te wisselen naar JW14, eenzelfde soort kavel, maar met veel meer grond erbij. Dit hebben we dan ook gelijk gedaan.

Hierdoor mochten we weer opnieuw achter de computer kruipen. Verdieping 1 en 2 bleven praktisch hetzelfde alleen gespiegeld. De begane grond kreeg vanwege ons plan om een hele grote uitbouw aan de zijkant van het huis te laten bouwen, ineens hele andere mogelijkheden. Ik denk dat we bij elkaar wel tien versies hebben gemaakt. Elke keer met een kleine verbetering. Ik vond dit een heel erg leuk deel van het proces en we waren uiteindelijk erg blij met wat we gecreëerd hadden.

In je hoofd loop je wel 10.000 keer het hele huis rond. Het leuke is dat het er tot nu toe allemaal zo uit ziet zoals we gehoopt en bedacht hadden en soms zelfs mooier. We zijn helemaal blij en trots op het lichteffect wat de dakramen in de uitbouw geven. Je staat in de uitbouw letterlijk in het daglicht. Overdag heb je geen extra verlichting nodig. Daar kan ik elke keer echt met volle tevredenheid naar kijken.

Het grappige is dat hoogtepunten uit hele kleine dingen kunnen bestaan. Zoals dus het licht in de aanbouw, maar ook bijvoorbeeld het zelf in elkaar zetten van de trappen. Die krijg je als een soort IKEA-pakket geleverd. Van tevoren dacht ik: dit gaat meevallen óf wordt heel hard vloeken omdat je het niet in elkaar krijgt. Ik had nog nooit een trap in elkaar gezet, maar we hadden de trap naar de eerste verdieping in een middag en avond in elkaar gezet. Beetje passen, beetje meten, hier toch een holte van een tree in de boom verder uithakken. Maar het ging zonder vloeken. Toen we klaar waren gaf dat zo’n geluksgevoel!